Ikona Podręcznik malarstwa ikonowego i ściennego

kona jest „bramą, która otwiera się na ogród równie rzeczywisty, co ten świat” – przekonuje nas Aidan Hart, wybitny ikonopisarz prawosławny i profesor. Jest spotkaniem twarzą w twarz z przedstawioną na niej osobą. Dlaczego więc ikony wydają się nam często zbyt tajemnicze? Jak artysta powinien je tworzyć, by umożliwić to spotkanie? Autor, który wcześniej szukał odpowiedzi na te pytania w klasztorze Iviron na górze Athos, postanowił wyjść nam naprzeciw i ofiarować kompendium wiedzy na temat tworzenia ikon i malowania fresków. Czytamy więc m.in. o obróbce i gruntowaniu podobrazi, złoceniu, przygotowywaniu pigmentów, tynkowaniu czy technikach malarstwa temperowego, ale zawsze w powiązaniu z duchową i liturgiczną funkcją ikony. Bezpośredni gawędziarski styl i dzielenie się długoletnim doświadczeniem sprawiają, że lektura książki wprowadza w klimat bezpośredniego obcowania z mistrzem. W ten oto sposób brama uchyla swe podwoje. Aidan Hart jest profesjonalnym ikonopisarzem, tworzy, posługując się techniką tempery i fresku, a także rzeźbi w kamieniu oraz w drewnie. Uczył się sztuki pisania ikon w Wielkiej Brytanii, Rosji i w Grecji na górze Athos, gdzie spędził dwa lata w klasztorze Iviron. Jest dobrze znany zarówno w Ameryce Północnej, jak i w Wielkiej Brytanii i Irlandii. Jego prace znajdują się w siedemnastu krajach, wiele z nich zdobi świątynie prawosławne. W 2009 r. założył Wydział Malarstwa Ikonowego i Ściennego na utworzonej przez księcia Karola The Prince’s School of Traditional Art, gdzie do dziś prowadzi zajęcia. Mieszka w Shropshire z żoną i dwojgiem dzieci. Niniejsza książka jest współczesnym zapisem praktyki malowania ikon, tworzenia ikonostasu, malarstwa ściennego i fresków, która łączy wiele fascynujących wskazówek na takie tematy jak pigmenty, werniksowanie, złocenie z informacjami o historii i komentarzami objaśniającymi symbolikę kolorów oraz konstrukcji obrazu. Aidan wyjaśnia nam, jak malować i jak rozumieć ikony, oraz przybliża ponadczasowe zasady ich tworzenia. (z Przedmowy Karola, JKW Księcia Walii